Volmachten
Met Lindenhaeghe on Tour reist Lindenhaeghe-directeur Ewald Bary het land door om kennis op te halen en inspiratie op te doen. Hij voert gesprekken met bekende en minder bekende branche- en vakgenoten over verschillende onderwerpen. In augustus sprak Ewald met Jack Hommel over ‘conceptbedrijven’.
Jack, we kijken terug op een bijzondere periode; lockdown in, lockdown uit. Wat heeft dat met jou gedaan?
“Ik moest mezelf echt opnieuw uitvinden. Ik ben iemand die veel rondloopt, schouderklopjes geeft en praat met mensen. En dat moet dan opeens allemaal digitaal. Dat is even schakelen. Maar het mooie is: alles went. Ook een andere leiderschapsaanpak.”
En zoiets als ‘het nieuwe werken’, is dat iets dat ook bij jullie speelt?
“Jawel. Maar op een andere manier dan bij de meeste bedrijven. Bij Interpolis was het altijd al: je werkplek is waar jíj bent. Dat kan thuis zijn of op kantoor. Of ergens anders. Ik kan je een krantenartikel laten zien uit 1998: toen ging het bij ons al zo en was dat heel hip.
Wat wel bijzonder is - en dat is óns nieuwe werken - is dat we een half jaar geleden het NOS-journaal haalden met onze 34-urige werkweek. 36 uur werd 34 uur met behoud van salaris. Dat deden we deels omdat mensen steeds efficiënter gaan werken en er meer werk overgenomen wordt door computers.
Maar ook vanuit goed werkgeverschap: mensen krijgen steeds meer rollen. Daarin lopen zakelijk en privé door elkaar heen. Denk aan kinderopvang, maar ook mantelzorg. Ik vind de 34-urige werkweek daar mooi bij aansluiten.”
Hoe werd daarop gereageerd?
“Er werd massaal gebruik van gemaakt gelukkig. Ikzelf maak ook gebruik van de extra vakantiedagen die wij als boven-CAO medewerkers hebben gekregen. Er zijn echter ook mensen die er moeite mee hebben om meerdere redenen. Bijvoorbeeld omdat ze aangeven hun werk niet in 34 uur af te kunnen hebben. Dat is iets waarover we in gesprek gaan.
Zo zien we bijvoorbeeld dat digitale meetings ook inefficiënt kunnen zijn. Jan en allemaal wordt aangehaakt in elke meeting, ‘want het is toch online’. Maar in dat uur had je ook wat anders kunnen doen.”
Gaan we ooit een verzekeraar zonder personeel meemaken?
“Dat denk ik niet. Maar we kunnen wel naar minder mensen toe. Dat zie je ook bij ons: ons resultaat is hoog, we hebben meer klanten dan ooit, maar minder medewerkers. Andere rollen, slim werken, daar kijken we naar. Net als in de fabrieken verdwijnen mensen op verschillende plekken uit de keten: chatbots nemen werk over, we automatiseren processen of besteden ze uit. Wij hebben steeds meer technologie om risico’s en risicofrequenties te voorspellen. Dat scheelt onnoemelijk veel - deels handmatige - berekeningen.
Het is een beetje zoals het ging met Philips: het bedrijf bestaat nog steeds, maar het is niet meer de gloeilampenfabriek die onze (groot)ouders kennen. Zo zal het met verzekeringsmaatschappijen ook gaan.
Je ziet het nu al: wij verkopen zonnepanelen, hebben een klushulp en richten ons op preventieprogramma’s. Vroeger had je een schadeherstelbedrijf en dat was het. Het wordt meer concept, minder product. Maar ook daar heb je goede, creatieve mensen voor nodig. Dus die behoefte blijft.”
En wat voor rol spelen tech-reuzen en platformen als Google, Amazon en Apple? Moeten we die in de gaten houden? Krijgen ze te veel macht?
“Ik vind dat superboeiend. Of ze te veel macht hebben of krijgen: geen idee. Ik denk wel dat we straks heel veel platformen hebben. In Amerika zie je dat al: alles gaat via Amazon. In Europa is het meer versnipperd. Maar ook hier wordt de wereld horizontaler.
Bij Achmea spelen we daarop in. We bouwen diverse platformen en werken daarin samen met partijen als Microsoft, SAP en Amazon, maar ook met Mercer en AON. Er komen meer hybride vormen van bedrijven. Dat is wat ik bedoelde met concept.”
Een laatste vraag: als we kijken naar de financieel adviseur. Wat moet hij of zij doen om zich staande te houden in de toekomst?
“Zoals ik het zie zullen er altijd bepaalde rollen blijven bestaan. Specialisten die heel veel van het vak weten, hebben we altijd nodig. Denk aan actuarissen: een computer kan een sterftekans berekenen, maar niet interpreteren. En aansprakelijkheid: een zelfrijdende auto neemt beslissingen op basis van software, maar zulke beslissingen zijn nog lang niet voor 100% juist. Voorlopig blijft dit mensenwerk.
En als het gaat om de adviesvraag verschuift de focus van risico inschatten naar ‘wat heeft iemand nodig’. Bijvoorbeeld om te verduurzamen. En hoe kunnen we met kennis en data jou een stap verder helpen en je partner worden. Nieuwe netwerken opbouwen dus met partners en klanten. Heerlijk!”
Over Jack Hommel
Jack Hommel startte na zijn studie Nederlands Recht bij de NMB bank als zakelijk adviseur. In 1991 stapte hij over naar het management van Interpolis (letselschaderegeling) waar hij vervolgens diverse directiefuncties bekleedde. Na de fusie met Achmea zette hij medio 2008 de stap naar divisievoorzitter van de divisie Intermediaire Distributie (o.a. Avéro Achmea en Woonfonds).
Sinds 2014 is Jack directeur Bedrijven binnen Achmea. Hij bekleedde daarnaast verschillende nevenfuncties bij onder andere het Verbond van Verzekeraars, het IAS en het Waarborgfonds Motorverkeer. Jack is bijna 40 jaar getrouwd, heeft 2 zonen en woont in Oisterwijk.
Bron: Lindenhaeghe
